ادبیات نظری تحقیق روابط حقوقی اکو
بررسي روابط حقوق سازمان همكاري اقتصادي ( اكو ) و به صورت اختصاصي ايران با اتحاديه اروپا
مبحث اول : مقدمه
ضرورت ايجاد سازمان « همكاري براي عمران منطقه‌اي » را بايد در شرايط سياسي و اقتصادي ايران ، پاكستان و تركيه در دهه 1960 جستجو كرد . از نظر شرايط اقتصادي سه كشور بنيان‌گذار ، در پي اجراي طرح‌هاي صنعتي كردن خود به شيوه غربي بودند . محدوديت ذخاير معدني ، نياز به اجراي طرح‌هاي صنعتي ، دريافت فناوري و استفاده از امكانات رفاهي منطقه‌اي از جمله دلايل شكل‌گيري سازمان عمران منطقه‌اي بود . ولي اعضا نتوانستند راهكارهاي مناسب و كارآمدي را به منظور حركت منابع و عوامل توليد ( سرمايه ، نيروي كار و كالا ) در منطقه فراهم آورند .
در سال 1985 سازمان همكاري اقتصادي ( اكو ) جايگزين سازمان عمران منطقه‌اي شد . از هنگام تشكيل سازمان همكاري اقتصادي تا تصويب پروتكل اصلاحي پيمان ازمير ( 1990 ) اين سازمان فعاليت چشمگيري نداشت . پس از آن نيز تا پيوستن كشورهاي آسياي مركزي ، آذربايجان و افغانستان ، نشست‌هاي رهبران و مسئولان كشورهاي عضو ، تنها بيانگر ادامه فعاليت اين سازمان بود .
با گسترش سازمان اكو مرحله‌ي جديدي در فعاليت آن آغاز شد . گرد آمدن ده كشور در يكي از پراهميت‌ترين مناطق استراتژيك جهان ، سبب توجه روزافزون به اين سازمان شد . قرار گرفتن منطقه اكو در مسير اتصال بازارهاي شرقي ـ غربي و شمالي ـ جنوبي آسيا و اروپا بر اهميت آن افزود .
اكنون نزديك به سه دهه از عمر اين سازمان مي‌گذرد . مروري بر عملكرد ، تصميم‌ها و برنامه‌ها و فعاليت‌هاي ايران سازمان براي ادامه كار آن ضروري است . به همين دليل با نگاهي به ساختار و اهداف آن ، تحولات و اقدام‌هاي سازمان مورد بررسي قرار گرفت . بر اين اساس نخست ، روند شكل‌گيري سازمان آر . سي . دي همراه با فعاليت و عملكرد آن تشريح شد كه كارشناسان فعاليت‌هاي آن را در مقايسه با ظرفيت‌هاي سه كشور ياد شده مناسب و كافي ارزيابي نكرده‌اند .
پس از افزايش تعداد اعضاي سازمان وجهه‌ي بين‌المللي آن ارتقا يافت و فعاليت‌هاي آن نيز گسترده شد . قطعنامه‌هاي مجمع عمومي سازمان ملل در مورد اكو ( دوازده قطعنامه ) اهميت اين سازمان را نشان مي‌دهد . يادداشت تفاهم‌هاي اكو و سازمان‌هاي منطقه‌اي و بين‌المللي نيز گستردگي ظرفيت‌هاي اين سازمان در برآورده كردن اهداف اعضا آشكار مي‌كند . در اين كتاب فعاليت اكو در چهار حوزه‌ي بازرگاني ، حمل و نقل ، انرژي و فرهنگي ـ اجتماعي بررسي شده است . همكاري‌هاي اقتصادي و تجاري نشان مي‌دهد ، در پي توافق اعضاي اين سازمان اقدام‌هايي هم انجام شده است .
فعاليت‌هاي اكو در زمينه تجارت در سه دسته‌ي مشخص ، گروه‌بندي شده است :
ـ آزادسازي تجارت ؛
ـ فعاليت‌ها و طرح‌هاي تسهيل تجارت ؛
ـ همكاري با سازمان‌هاي بين‌المللي ديگر .
هدف اصلي اين بخش از فعاليت‌هاي اكو ، آسان‌سازي مبادلات منطقه‌اي ، ظرفيت‌سازي در زمينه‌هاي مربوط به گمرك و ايجاد محيط مناسب براي تجارت منطقه‌اي
